14. søndag e. trinitatis (I)

Søndagens bibelske indgangsvers (introitus)
Salme 84,10-11a.2-3a

Se til vort skjold, Gud,
se på din salvedes ansigt!
En dag i dine forgårde
er bedre end tusind, jeg selv har valgt.

Hvor er din bolig vidunderlig, Hærskarers Herre!
Min sjæl fortæres af længsel efter Herrens forgårde.

Ære være Faderen og Sønnen og Helligånden,
som i begyndelsen, så nu og altid
og i al evighed! Amen.

Kollekt

Herre, vor Gud, himmelske Fader!
Vi takker dig, fordi du lod din Søn, Jesus Kristus, rense de svage for deres sygdomme, og fordi du renser os for vore synder med dit ord og din hellige dåb og endnu i dag hjælper os overalt, hvor vi behøver det.
Vi beder dig: Væk vore hjerter ved din Helligånd, så vi aldrig nogen sinde glemmer disse velgerninger, men nu og altid frygter og elsker dig i oprigtig tiltro til din barmhjertighed og hver dag med glade hjerter lover og priser dig ved din Søn, Jesus Kristus, vor Herre, som med dig lever og regerer i Helligånds enhed, én sand Gud fra evighed og til evighed! Amen.

Læsning fra Det gamle Testamente:
Salme 103,1-13
1 Af David. Min sjæl, pris Herren, alt i mig skal prise hans hellige navn.
2 Min sjæl, pris Herren, glem ikke hans velgerninger!
3 Han tilgiver al din skyld, helbreder alle dine sygdomme.
4 Han udfrier dit liv fra graven, han kroner dig med godhed og barmhjertighed.
5 Han mætter dit liv med gode gaver, du bliver ung igen som en ørn.
6 Herren øver retfærdighed og ret mod alle undertrykte.
7 Han kundgjorde Moses sine veje og israelitterne sine gerninger.
8 Herren er barmhjertig og nådig, sen til vrede og rig på troskab.
9 Han anklager ikke for evigt og vredes ikke for altid;
10 han gengælder os ikke vore synder og lønner os ikke efter vor skyld.
11 Så høj som himlen er over jorden, så stor er hans nåde mod dem, der frygter ham;
12 så langt som øst ligger fra vest, så langt har han fjernet vore synder fra os.
13 Som en far er barmhjertig mod sine børn, er Herren barmhjertig mod dem, der frygter ham.

eller

1 Mosebog 28,10-19a¤

Jakob forlod Be'ersheba og begav sig til Karan. Undervejs kom han til et sted, hvor han overnattede, fordi solen var gået ned. Han tog en af stenene og stillede den som hovedgærde, og så lagde han sig til at sove på stedet dér. I drømme så han en stige, der stod på jorden; den nåede helt op til himlen, og Guds engle gik op og gik ned ad stigen. Med ét stod Herren foran ham og sagde: "Jeg er Herren, din fader Abrahams Gud og Isaks Gud. Den jord, du ligger på, vil jeg give dig og dine efterkommere. Dine efterkommere skal blive som jordens støv, og du skal brede dig mod vest og øst, mod nord og syd. I dig og i dit afkom skal alle jordens slægter velsignes. Jeg vil være med dig og bevare dig overalt, hvor du går. Og jeg vil føre dig tilbage til dette land; jeg vil ikke svigte dig, men gøre, hvad jeg har lovet dig."
Da Jakob vågnede, sagde han: "Herren er i sandhed på dette sted, og jeg vidste det ikke!" Og han blev grebet af frygt og sagde: "Hvor er dette sted frygtindgydende! Det er jo selve Guds hus, det er himlens port!" Om morgenen tog Jakob den sten, han havde stillet som hovedgærde, rejste den som stenstøtte og hældte olie over den. Han gav stedet navnet Betel.

Epistel: Galaterbrevet 5,16-24

Hvad jeg mener, er: I skal leve i Ånden og ikke følge kødets lyst. For kødets lyst står Ånden imod, og Ånden står kødet imod. De to ligger i strid med hinanden, så I ikke kan gøre, hvad I vil. Men drives I af Ånden, er I ikke under loven.
Kødets gerninger er velkendte: utugt, urenhed, udsvævelse, afgudsdyrkelse, trolddom, fjendskaber, kiv, misundelse, hidsighed, selviskhed, splid, kliker, nid, drukkenskab, svir og mere af samme slags. Jeg siger jer på forhånd, som jeg før har sagt, at de, der giver sig af med den slags, ikke skal arve Guds rige.
Men Åndens frugt er kærlighed, glæde, fred, tålmodighed, venlighed, godhed, trofasthed, mildhed og selvbeherskelse. Alt dette er loven ikke imod! De, som hører Kristus Jesus til, har korsfæstet kødet sammen med lidenskaberne og begæringerne.

Eller

Epistel: Romerbrevet 7,15-19*

For jeg forstår ikke mine handlinger. Det, jeg vil, det gør jeg ikke, og det, jeg hader, det gør jeg. Men når jeg gør det, jeg ikke vil, giver jeg loven ret i, at den er god. Men så er det ikke længere mig, der handler, men synden, som bor i mig.
Jeg ved, at i mig, altså i mit kød, bor der intet godt. Viljen har jeg, men udføre det gode kan jeg ikke. For det gode, som jeg vil, det gør jeg ikke, men det onde, som jeg ikke vil, det gør jeg.

Evangelium: Lukas 17,11-19

Under sin vandring mod Jerusalem fulgte han grænsen mellem Samaria og Galilæa. Da han var på vej ind i en landsby, mødte han ti spedalske; de blev stående langt fra ham og råbte: "Jesus, Mester, forbarm dig over os!" Da han så dem, sagde han: "Gå hen og bliv undersøgt af præsterne!" Og mens de var på vej derhen, blev de rene. Men én af dem vendte tilbage, da han så, at han var blevet helbredt. Han priste Gud med høj røst og kastede sig på sit ansigt for Jesu fødder og takkede ham; og det var en samaritaner. Jesus spurgte: "Var der ikke ti, der blev rene? Hvor er de ni? Er det kun denne fremmede, der er vendt tilbage for at give Gud æren?" Og han sagde til ham: "Stå op og gå herfra! Din tro har frelst dig."

Teksterne er fra 1. række, som stammer fra omkring år 500.
Tekst mærket med ¤ er tilføjet af vivit.dk.
Tekst mærket * er folkekirkens ændrede forslag fra 1992.

Psalm 103:1-13 NAS Psalm 103:
1 A Psalm of David . Bless the LORD, O my soul; And all that is within me, bless His holy name.
2 Bless the LORD, O my soul, And forget none of His benefits;
3 Who pardons all your iniquities; Who heals all your diseases;
4 Who redeems your life from the pit; Who crowns you with lovingkindness and compassion;
5 Who satisfies your years with good things, So that your youth is renewed like the eagle.
6 The LORD performs righteous deeds, And judgments for all who are oppressed.
7 He made known His ways to Moses, His acts to the sons of Israel.
8 The LORD is compassionate and gracious, Slow to anger and abounding in lovingkindness.
9 He will not always strive with us; Nor will He keep His anger forever.
10 He has not dealt with us according to our sins, Nor rewarded us according to our iniquities.
11 For as high as the heavens are above the earth, So great is His lovingkindness toward those who fear Him.
12 As far as the east is from the west, So far has He removed our transgressions from us.
13 Just as a father has compassion on his children, So the LORD has compassion on those who fear Him.

Genesis 28:10-19 ESV
10 Jacob left Beersheba and went toward Haran. 11 And he came to a certain place and stayed there that night, because the sun had set. Taking one of the stones of the place, he put it under his head and lay down in that place to sleep. 12 And he dreamed, and behold, there was a ladder set up on the earth, and the top of it reached to heaven. And behold, the angels of God were ascending and descending on it!
13 And behold, the LORD stood above it and said, "I am the LORD, the God of Abraham your father and the God of Isaac. The land on which you lie I will give to you and to your offspring. 14 Your offspring shall be like the dust of the earth, and you shall spread abroad to the west and to the east and to the north and to the south, and in you and your offspring shall all the families of the earth be blessed. 15 Behold, I am with you and will keep you wherever you go, and will bring you back to this land. For I will not leave you until I have done what I have promised you." 16 Then Jacob awoke from his sleep and said, "Surely the LORD is in this place, and I did not know it." 17 And he was afraid and said, "How awesome is this place! This is none other than the house of God, and this is the gate of heaven." 18 So early in the morning Jacob took the stone that he had put under his head and set it up for a pillar and poured oil on the top of it. 19 He called the name of that place Bethel.

Galatians 5:16-24
16 But I say, walk by the Spirit, and you will not gratify the desires of the flesh. 17 For the desires of the flesh are against the Spirit, and the desires of the Spirit are against the flesh, for these are opposed to each other, to keep you from doing the things you want to do. 18 But if you are led by the Spirit, you are not under the law. 19 Now the works of the flesh are evident: sexual immorality, impurity, sensuality, 20 idolatry, sorcery, enmity, strife, jealousy, fits of anger, rivalries, dissensions, divisions, 21 envy, drunkenness, orgies, and things like these. I warn you, as I warned you before, that those who do such things will not inherit the kingdom of God. 22 But the fruit of the Spirit is love, joy, peace, patience, kindness, goodness, faithfulness, 23 gentleness, self-control; against such things there is no law. 24 And those who belong to Christ Jesus have crucified the flesh with its passions and desires.

or: Romans 7:15-19
15 For I do not understand my own actions. For I do not do what I want, but I do the very thing I hate. 16 Now if I do what I do not want, I agree with the law, that it is good. 17 So now it is no longer I who do it, but sin that dwells within me. 18 For I know that nothing good dwells in me, that is, in my flesh. For I have the desire to do what is right, but not the ability to carry it out. 19 For I do not do the good I want, but the evil I do not want is what I keep on doing.

Luke 17:11-19 ESV
11 On the way to Jerusalem he was passing along between Samaria and Galilee. 12 And as he entered a village, he was met by ten lepers, who stood at a distance 13 and lifted up their voices, saying, "Jesus, Master, have mercy on us." 14 When he saw them he said to them, "Go and show yourselves to the priests." And as they went they were cleansed. 15 Then one of them, when he saw that he was healed, turned back, praising God with a loud voice; 16 and he fell on his face at Jesus' feet, giving him thanks. Now he was a Samaritan.
17 Then Jesus answered, "Were not ten cleansed? Where are the nine? 18 Was no one found to return and give praise to God except this foreigner?" 19 And he said to him, "Rise and go your way; your faith has made you well."

مزامير ايش 103

[مزمور داود]
ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و هرچه در درون من است نام قدّوس او را متبارک خواند.
2  ای جان من خداوند را متبارک بخوان و جمیع احسانهای او را فراموش مکن!
3  که تمام گناهانت را می‌آمرزد و همهٔ مرضهای تو را شفا می‌بخشد؛
4  که حیات تو را از هاویه فدیه می‌دهد و تاج رحمت و رأفت را بر سر تو می‌نهد؛
5  که جان تو را به چیزهای نیکو سیر می‌کند تا جوانی تو مثل عقاب تازه شود.
6  خداوند عدالت را به جا می‌آورد و انصاف را برای جمیع مظلومان.
7  طریق‌های خویش را به موسی تعلیم داد و عملهای خود را به بنی‌اسرائیل.
8  خداوند رحمان و کریم است؛ دیر غضب و بسیار رحیم.
9  تا به ابد محاکمه نخواهد نمود و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت.
10  با ما موافق گناهان ما عمل ننموده، و به ما به حسب خطایای ما جزا نداده است.
11  زیرا آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است، به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است.
12  به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است، به همان اندازه گناهان ما را از ما دور کرده است.
13  چنانکه پدر بر فرزندان خود رئوف است، همچنان خداوند بر ترسندگان خود رأفت می‌نماید.

پيدايش ايش 28
10 و اما یعقوب‌، از بِئرشَبَع‌ روانه‌ شده‌، بسوی‌ حران‌ رفت‌.
11 و به‌ موضعی‌ نزول‌ كرده‌، در آنجا شب‌ را بسر برد، زیرا كه‌ آفتاب‌ غروب‌ كرده‌ بود و یكی‌ از سنگهای‌ آنجا را گرفته‌، زیر سر خود نهاد و در همان‌ جا بخسبید.
12 و خوابی‌ دید كه‌ ناگاه‌ نردبانی‌ بر زمین‌ برپا شده‌، كه‌ سرش‌ به‌ آسمان‌ می‌رسد، و اینك‌ فرشتگان‌ خدا بر آن‌ صعود و نزول‌ می‌كنند.
13 در حال‌، خداوند بر سر آن‌ ایستاده‌، می‌گوید: «من‌ هستم‌ یهوه‌، خدای‌ پدرت‌ ابراهیم‌، و خدای‌ اسحاق‌. این‌ زمینی‌ را كه‌ تو بر آن‌ خفته‌ای‌ به‌ تو و به‌ ذریت‌ تو می‌بخشم‌.
14 و ذریت‌ تو مانند غبار زمین‌ خواهند شد، و به‌ مغرب‌ و مشرق‌ و شمال‌ و جنوب‌ منتشر خواهی‌ شد، و از تو و از نسل‌ تو جمیع‌ قبایل‌ زمین‌ بركت‌ خواهند یافت‌.
15 و اینك‌ من‌ با تو هستم‌، و تو را در هر جایی‌ كه‌ رَوی‌، محافظت‌ فرمایم‌ تا تو را بدین‌ زمین‌ بازآورم‌، زیرا كه‌ تا آنچه‌ را به‌ تو گفته‌ام‌، بجا نیاورم‌، تو را رها نخواهم‌ كرد.»
16 پس‌ یعقوب‌ از خواب‌ بیدار شد و گفت‌: «البته‌ یهوه‌ در این‌ مكان‌ است‌ و من‌ ندانستم‌.»
17 پس‌ ترسان‌ شده‌، گفت‌: «این‌ چه‌ مكان‌ ترسناكی‌ است‌! این‌ نیست‌ جز خانۀ خدا و این‌ است‌ دروازۀ آسمان‌.»
18 بامدادان‌ یعقوب‌ برخاست‌ و آن‌ سنگی‌ را كه‌ زیر سر خود نهاده‌ بود، گرفت‌ و چون‌ ستونی‌ برپا داشت‌ و روغن‌ بر سرش‌ ریخت‌.
19 و آن‌ موضع‌ را بیت‌ئیل‌نامید، لكن‌ نام‌ آن‌ شهر اولاً لوز بود.

غلاطيان ايش 5
16 امّا می‌گویم، به روح رفتار کنید، پس شهوات جسم را به‌جا نخواهید آورد.
17 زیرا خواهش جسم به خلاف روح است و خواهش روح به خلاف جسم؛ و این دو با یکدیگر منازعه می‌کنند بطوری که آنچه می‌خواهید نمی‌کنید.
18 امّا اگر از روح هدایت شدید، زیر شریعت نیستید.
19 و اعمال جسم آشکار است، یعنی زنا و فسق و ناپاکی و فجور،
20 و بُتپرستی و جادوگری و دشمنی و نزاع و کینه و خشم و تعصّب و شقاق و بدعتها،
21 و حسد و قتل و مستی و لهو و لعب و امثال اینها که شما را خبر می‌دهم، چنانکه قبل از این دادم، که کنندگان چنین کارها وارث ملکوت خدا نمی‌شوند.
22 لیکن ثمرهٔ روح، محبّت و خوشی و سلامتی و حلم و مهربانی و نیکویی و ایمان و تواضع و پرهیزکاری است،
23 که هیچ شریعت مانع چنین کارها نیست.
24 و آنانی که از آنِ مسیح می‌باشند، جسم را با هوسها و شهواتش مصلوب ساخته‌اند.

روميان ايش 7
15 که آنچه می‌کنم نمی‌دانم زیرا آنچه می‌خواهم نمی‌کنم بلکه کاری را که از آن نفرت دارم بجا می‌آورم.
16 پس هرگاه کاری را که نمی‌خواهم بجا می‌آورم، شریعت را تصدیق می‌کنم که نیکوست.
17 و الحال من دیگر فاعل آن نیستم بلکه آن گناهی که در من ساکن است.
18 زیرا می‌دانم که در من، یعنی در جسدم هیچ نیکویی ساکن نیست، زیرا که اراده در من حاضر است امّا صورت نیکو کردن نی.
19 زیرا آن نیکویی را که می‌خواهم نمی‌کنم، بلکه بدی را که نمی‌خواهم می‌کنم.

لوقا ايش 17
11 و هنگامی که سفر به سوی اورشلیم می‌کرد از میانه سامره و جلیل می‌رفت.
12 و چون به قریهای داخل می‌شد، ناگاه ده شخص ابرص به استقبال او آمدند و از دور ایستاده،
13 به آواز بلند گفتند، ای عیسی خداوند بر ما ترحّم فرما.
14 او به ایشان نظر کرده، گفت، بروید و خود را به کاهن بنمایید. ایشان چون می‌رفتند، طاهر گشتند.
15 و یکی از ایشان چون دید که شفا یافته است، برگشته به صدای بلند خدا را تمجید می‌کرد.
16 و پیش قدم او به روی در افتاده، وی را شکر کرد. و او از اهل سامره بود.
17 عیسی ملتفت شده گفت، آیا ده نفر طاهر نشدند؟ پس آن نُه کجا شدند؟
18 آیا هیچ‌کس یافت نمی‌شود که برگشته خدا را تمجید کند جز این غریب؟
19 و بدو گفت، برخاسته برو که ایمانت تو را نجات داده است.

詩篇 103 章 [Cantonese]
我的心哪、你要稱頌耶和華．凡在我裡面的、也要稱頌他的聖名。
2 我的心哪、你要稱頌耶和華、不可忘記他的一切恩惠。
3 他赦免你的一切罪孽、醫治你的一切疾病。
4 他救贖你的命脫離死亡、以仁愛和慈悲為你的冠冕。
5 他用美物、使你所願的得以知足、以致你如鷹返老還童。
6 耶和華施行公義、為一切受屈的人伸冤。
7 他使摩西知道他的法則、叫以色列人曉得他的作為。
8 耶和華有憐憫、有恩典、不輕易發怒、且有豐盛的慈愛。
9 他不長久責備、也不永遠懷怒。
10 他沒有按我們的罪過待我們、也沒有照我們的罪孽報應我們。
11 天離地何等的高、他的慈愛向敬畏他的人、也是何等的大。
12 東離西有多遠、他叫我們的過犯、離我們也有多遠。
13 父親怎樣憐恤他的兒女、耶和華也怎樣憐恤敬畏他的人。

10 雅各出了別是巴向哈蘭走去。
11 到了一個地方、因為太陽落了、就在那裡住宿．便拾起那地方的一塊石頭、枕在頭下、在那裡躺臥睡了。
12 夢見一個梯子立在地上、梯子的頭頂著天、有　神的使者在梯子上、上去下來。
13 耶和華站在梯子以上、〔或作站在他旁邊〕說、我是耶和華你祖亞伯拉罕的　神、也是以撒的　神、我要將你現在所躺臥之地賜給你、和你的後裔．
14 你的後裔必像地上的塵沙那樣多、必向東西南北開展．地上萬族必因你和你的後裔得福．
15 我也與你同在、你無論往那裡去、我必保佑你、領你歸回這地、總不離棄你、直到我成全了向你所應許的。
16 雅各睡醒了、說、耶和華真在這裡、我竟不知道。
17 就懼怕說、這地方何等可畏、這不是別的、乃是　神的殿、也是天的門。
18 雅各清早起來、把所枕的石頭立作柱子、澆油在上面。
19 他就給那地方起名、叫伯特利．〔就是　神殿的意思〕但那地方起先名叫路斯。

16 我說、你們當順著聖靈而行、就不放縱肉體的情慾了。
17 因為情慾和聖靈相爭、聖靈和情慾相爭．這兩個是彼此相敵、使你們不能作所願意作的。
18 但你們若被聖靈引導、就不在律法以下。
19 情慾的事、都是顯而易見的．就如姦淫、污穢、邪蕩、
20 拜偶像、邪術、仇恨、爭競、忌恨、惱怒、結黨、紛爭、異端、
21 嫉妒、〔有古卷在此有兇殺二字〕醉酒、荒宴等類、我從前告訴你們、現在又告訴你們、行這樣事的人、必不能承受　神的國
22 聖靈所結的果子、就是仁愛、喜樂、和平、忍耐、恩慈、良善、信實、
23 溫柔、節制．這樣的事、沒有律法禁止。
24 凡屬基督耶穌的人、是已經把肉體、連肉體的邪情私慾、同釘在十字架上了。

15 因為我所作的、我自己不明白．我所願意的、我並不作．我所恨惡的、我倒去作。
16 若我所作的、是我所不願意的、我就應承律法是善的。
17 既是這樣、就不是我作的、乃是住在我裡頭的罪作的。
18 我也知道、在我裡頭、就是我肉體之中、沒有良善．因為立志為善由得我、只是行出來由不得我。
19 故此、我所願意的善、我反不作．我所不願意的惡、我倒去作。

11 耶穌往耶路撒冷去、經過撒瑪利亞和加利利。
12 進入一個村子、有十個長大痲瘋的迎面而來、遠遠的站著。
13 高聲說、耶穌、夫子、可憐我們罷。
14 耶穌看見、就對他們說、你們去把身體給祭司察看。他們去的時候就潔淨了。
15 內中有一個見自己已經好了、就回來大聲歸榮耀與　神．
16 又俯伏在耶穌腳前感謝他．這人是撒瑪利亞人。
17 耶穌說、潔淨了的不是十個人麼．那九個在哪裡呢。
18 除了這外族人、再沒有別人回來歸榮耀與　神麼。
19 就對那人說、起來走罷．你的信救了你了。